شرایط جدید برای دریافت بیمهی بیکاری
به گفتهی مهدی شکوری: طبق مادهی ۲ قانون بیمهی بیکاری بیمه شدهای که بدون میل و اراده بیکار شود و آماده به کار باشد مستحق دریافت بیمهی بیکاری است.
همچنین به موجب بند “و” ماده ۱۰ قانون کار، یکی از شرایط تنظیم قرارداد تعیین مدت قرارداد در کار با مدت معین است که با توافق کارگر و کارفرما تعیین میشود.
به این ترتیب کارگر برای تعیین مدت قرارداد دخیل است و در نتیجه قطع رابطه استخدامی کارگر با کارفرما به دلیل اتمام مدت قرارداد از مصادیق اخراج بدون کسب کارگر بدون میل و اراده کارگر محسوب نمیشود.
همچنین او افزود:به این منظور رایهای متعددی برای مثال رای وحدت رویه شماره ۸ در مورخ۸۳/۱/۱۶ هیئت های عمومی دیوان عدالت اداری که به منظور آن “قطع رابطهی کارگر با کارفرما به واسطهی انقضای مدت کار و اینکه تنظیم قرارداد و تعیین شرایط آن مانند قرارداد مبتنی بر تراضی و توافق طرفین است، بیکاری کارگر از مصداق های ماده”۲” قانون بیمهی بیکاری(اخراج بدون میل و اراده) حساب نمیشود.
به عبارت بهتر، شخص قانونگذار، دخالت و ارادهی بیمه شده در عقد قرارداد با مدت معین و توفق کارگر با کارفرما در این خصوص مستثنی را از مصداق های ماده “۲” قانون بالا تلقی کرده است.
مدیرکل امور بیمه شدگان سازمان تامین اجتماعی گفت: با توجه به ترویج قراردادهای موقت که بیشتر قراردادهای حاکم بر رابطههای کاری قرارداد موقت را تشکیل میدهند و همچنین به سبب صیانت از نیروی کار و تامین معیشت و حمایت از کارگران دارای قرار داد مدت موقت،در تاریخ ۱۳۸۴/۱۲/۱ تفاهم نامهای بین سازمان تامین اجتماعی و وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی بسته شد که باتوجه به آن کارگران دارای قراردادی با مدتی مشخص، شاغل در فعالیتهای با ماهیت دائم، در صورت داشتن یک سال سابقه در آخرین کارگاه از تسهیلات قانون بیمه بیکاری برخوردار شدند و همچنین در حال حاضر بیش از ۷۰ درصد مقرری بگیران صندوق بیمهی بیکاری را آن دسته از کارگرانی تشکیل میدهند که در آخر قرارداد بیکار شدهاند، و بقیهی افراد بیکار، شامل صندوق را کارگران رسمی، فصلی و پروژهای تشکیل میدهند.
شکوری تفاهم نامهی سازمان تامین اجتماعی و وزارت تعاون،کار و رفاه اجتماعی را در راه حمایت از کارگرانی که دارای قرارداد موقت هستند مورد ارزیابی قرارداد و گفت: این تفاهم نامه نه تنها باعث پایمال نشدن حقوق کارگران نشده، بلکه میتوان در جهت حفظ حقوق کارگران و راستای صیانت از نیروی کار و تامین معیشت و برقرار شدن بیمهی بیکاری برای هزاران کارگر قراردادی که در پایان این قرارداد مدت معینی بیکار شدهاند و قانونا مستحق مقرری نیستند، تبیین شده و به هیچ عنوان نافی بند(الف) ماده “۶” قانون بیمه بیکاری نیست.
همچنین او افزود: در حال حاضر افرادی که در میان فصل کار یا درمیان قرارداد کار و یا پروژه بیکار میشوند، همچنین کارگران رسمی با داشتن ۶ ماه سابقهی پرداخت حق بیمه، شامل دریافت بیمهی بیکاری قرار میگیرند و برقراری مقرری اشخاصی که به دلایل حوادث قهریه و غیر مترقبه بیکار میشوند نیز با داشتن ۶ ماه سابقه مقرر انجام پذیر است.
در آخر شکوری به بیان آمار دربارهی برقراری بیمهی بیکاری در ایام شیوع کرونا پرداخت و افزود: پرداخت بابت ایام بیکاری در دورهی کرونا (اسفند ۹۸/اردیبهشت۹۹) به یک میلیون و هشتادو هزار نفر ماه که با کمکهای دولت محترم پذیرفته و همچنین پرداخت بیمهی بیکاری به مشمولین قبلی صندوق ۲۲۶ هزار نفر در اواخر سال ۱۳۹۸ و برقراری مقرری برای بیش از ۸۳ هزار نفر از اوایل سال جاری تا پایان آبان ماه از محل منابع صندوق بیمهی بیکاری، اکثرا به کارگران قراردادی تعلق گرفته است.
برای اطلاع از به روزترین اخبار مالی و اقتصادی با ما همراه شوید.
آخرین مطالب مرتبط :
- بازار خودرو نزدیک به تحولی بزرگ
- لطفا حسابداران توجه کنند !
- کمکهای کرونا مساوی با هزینه قابل قبول مالیاتی
- اطلاعات مالی در خصوص ارائه اظهارنامه
- آیا می دانید کدام چک ها قابلیت شکایت کیفری را دارند ؟
- رشد ١٨ درصدی سود بیمه آسیا
- نکات حقوقی که کارگران باید در هنگام عقد قرارداد کار دقت کنند
- صدور چک : شرایط جدید صدور چک
- بدون دفترچه بیمه به پزشک مراجعه کنید!
- واریز بسته معیشتی ١٠٠ هزار تومانی
- تعطیلی ادارات امور مالیاتی به مدت یک هفته